Nazwa szop pracz wzięła się od tego, że te zwierzaki, gdy nie są głodne mają zwyczaj moczyć swój pokarm w wodzie i pocierać przednimi łapkami, co wygląda na pranie. Gdy są jednak głodne zapominają o praniu i pożerają pożywienie w oka mgnieniu.
Przez długi czas uważano, że szopy pracze prowadzą typowo samotniczy tryb życia, lecz istnieją dowody, że zwierzęta te angażują się w różne zachowania społeczne zależnie od płci. Spokrewnione samice często żyją na wspólnym terytorium, a niespokrewnione samce łączą się w grupy do maksymalnie czterech osobników, aby wspólnie bronić się przed intruzami – przeważnie obcymi samcami podczas okresu godowego.
Pierwotne miejsca występowania szopa pracza to lasy liściaste i mieszane Ameryki Północnej, jednak dzięki dużej zdolności adaptacji zwierzęta te przystosowały się do życia na terenach górskich i mokradłach słonych, a także na obszarach zurbanizowanych.
Komentarze